شیربت ، نام های محلی ( رومي، سرخه، شبوت)

خانواده : (کپورماهیان) Cyprinidae
نام انگلیسی : Large scaled barb; Tigris barbel
نام فارسی : شیربت ، نام های محلی ( رومي، سرخه، شبوت، حمري)
رنگ بدن نقره اي ، پشت قهوه اي زيتوني و شكم نقرهاي يا سفيد شيري. لبها قرمز مات. سرپوش آبششي طاليي. باله هاي شكمي، سينه اي، مخرجي و دمي نارنجي يا صورتي درخشان با لبه تيره. در بچه ها برخي از فلسها تيره. پرده صفاق سياه. خارهاي آبششي در حالت خوابيده به خار مجاور رسيده يا از آن مي گذرد. داراي فلس محوري باله شكمي. دندانهاي حلقي پيشين گرد و كند و دندانه اي پسين ملاقه ای با نوک قلابی. دارای 2 جفت سبيلك هم اندازه. باله پشتی دارای 12 شعاع نرم، باله مخرجی دارای 8 شعاع نرم، باله سینه ای 17-14 شعاع نرم و باله شكمی 8 شعاع نرم دارد. مجموع پره های آبشش ماهی 22-16 بوده و تعداد فلسهای جانبی 44 عدد است. دندانهای حلقی این ماهی دارای فرمول 5،3،2-2،3،5 می باشد. يك خار پشتي قوي صاف با لبه تيز و بدون دندانه. دهان زيرين و نعل اسبي با لب گوشتي. در برخي لوب پايين بزرگ ، روده طويل با دو پيچ پيشين و پسين.حداكثر سن 20سال، بیشینه طول 98سانتيمتر و بیشینه وزن 22 كيلوگرم گزارش شده است.
در ایران عمدتا” در حوضه های آبریز خلیج فارس و دشت خوزستان یافت می شوند. در حوضه آبریز خلیج فارس می توان به رودخانه های شور، شاهپور، زهره، دالكی، هله، دشت پلنگ، حسن لنگی و كل و دریاچه فامر (پریشان) و خوزستان به رودخانه كارون، گاماسیاب ، الوند، سد گوتوند، سد دز، رودخانه سیمره، كرخه، سد شهید عباسپور اشاره كرد. البته در رودخانه ها و سد هایی در دیگر نقاط كشور از جمله رودخانه شاهرود، سد تهم زنجان، دریاچه مارمیشو ارومیه، دریاچه سراب ملوسان نهاوند و سد اكباتان همدان نیز یافت می شوند.
از جلبك هاي رشته اي، گياهان عالي و بي مهرهگان همراه آن، بچه ماهی و میوه های افتاده در آب تغذیه می نماید.
در 5-3 سالگی به بلوغ میرسند و توليدمثل از ارديبهشت تا مرداد، بر بستر سنگريزهاي و كم عمق. هم آوري مطلق تا 235760عدد تخمك به قطر 2/2 ميليمتر.
تکنیک اسپینینگ (با طعمه اسپینر و لورها) و تکنیکهای انتظاری .
انواع بچه ماهی ها، روده مرغ، کرم خاکی، انواع نان و خمیر اسانسدار گندم و جو.
بهترین فصل صید ماهی شیربت در رودخانه و سدها اواخر اردیبهشت تا اوایل مرداد ماه است ودر فصل پاییز مهر و آبانماه است.
