سیاه ماهی، گل خور، تیل خوس

سیاه ماهی ها عمدتا دارای یک جفت سبیلک، آخرین شعاع غیر منشعب باله پشتی ضخیم بوده و تا حدی دندانه دار است. دارای رنگ نقره تیره و فرمول دندان حلقی 4.3.2 – 2.3.4 . ارتفاع بدن %24 – 21.2، طول ساقه دمی %19 – 15.9 ، طول سر % 26.5 – 23.8 و قطر چشم %6.6 – 4.7 طول استاندارد است. دهان بزرگ و عرضی می باشد و دارای یک جفت سبیلک (دهان اغلب مستقیم بوده و حالت هلالی ندارد). حداكثر طول استاندارد 40 سانتیمتر و عمر این ماهی نسبت به شرایط محیطی 8 الی12 سال به ثبت رسیده است.

پراکنش:

در حوضه فلات مرکزی در اکثر تالابها ، سدها و رودخانه های این حوضه نظیر رودخانه کردان ، کر، زاینده رود، قم رود،ابهررود،جاجرود،قره چای،شور رود،هلیل رود،بمپور،حبله رود و کال شور، دارای پراکنش می باشد.

تغذیه :

ازحشرات آبزی مثل شیرونومیده، دیاتومه ها وسختپوستان ، بچه میگو ها ، نرمتنان وجلبکهای چسبیده به بستر تغذیه می نماید.

تولید مثل :

نرها در سن 1 تا 2 سالگی و ماده ها در سن 2 تا 3 سالگی بالغ می شوند. سیاه ماهی نسبت به دمای آب ومحیط از اسفند تا تیرماه تخم ریزی می كند. (اوج تخم ریزی ماده ها در اردیبهشت و اسپرم ریزی نرها در فروردین است)

بهترین روش صید ورزشی:

تکنیکهای انتظاری (سبک فیدر)

بهترین طعمه ها برای صید:

مغز صدف وحلزون ، کرم خاکی،لارو حشرات و انواع نان و خمیر گندم و جو.

بهترین زمان صید ورزشی :

بهترین فصل صید سیاه ماهی در رودخانه و تالابها اواسط تیرماه تا اواخر آبان ماه می باشد .

سیاه ماهی در حوضه آبریز فلات مرکزی دارای شش گونه است: